Kalitatif Mi Kantitatif Mi?

Son zamanlarda en çok konuşulan konulardan biri hükümetin düşündüğü Çin usulü büyüme modeli idi.
Çin’e 2002 yılından beri her sene gitme fırsatım oldu. Her sene ne kadar çok geliştiğine ne kadar çok zenginleştiğine şahit oldum .
Herkesin Canton fuarına ucuz ve kantitatif üretimler için akın ettiği günleri, kapış kapış havalarda uçan numuneleri hatırlıyorum.
Binlerce kişilik fabrikalarda , öğle molasında , cumartesi günü Kameraltı çarşısını aratmayacak bir işçi kalabalığı.
Metrelerce uzunlukta üretim bantları ve son model makinalar.

Her şey çok olumlu her şey çok güzel giderken bir anda Çin zenginleşti ve lüks ürünlere talep artmaya başladı. Artan talebe ithalat ile yetişemeyen perakende sektörü iç piyasadaki üreticilere daha kaliteli ürünler için baskı yapmaya başladı.
En sonunda Canton fuarına sadece ucuz ürün arayan batılı ziyaretçiler gelirken Çin iç piyasası son derece kaliteli ürünler ile dolup taştı.
Bugün örnek aldığımız Çin modeline hangi noktadan başlamayı düşünüyoruz ?
Eğer amacımız kantitatif ucuz üretim ise bence pek durum iç açıcı değil.

Pandemi sonrası son derece karsız yıllardan çıkmış yılgın bıkın sanayiciler yatırım konusunda çok istekli değiller . Her sektör kalifiye personel eksikliğinden yakınıyor. Kapasiteler düşük çalışıyor ara eleman ve usta eleman eksikliği yüzünden taleplere cevap verilemiyor. Bir sürü işsiz yüksek eğitimli genç de daha katma değerli bir masa başı için arayışta. Öte yandan yükselen genel giderler ile yüzde döviz bazında yüzde 30-40 artan fiyatlar.

Demek biz ucuz ve kantitatif üretimi modelleri ile şu an bir Çin modeli yakalayamayız.

Gelelim Kalitatif Katma Değerli Çin Modeline.

Bugün pek çok sanayi ve tarım sektöründe Avrupa’ya oranla daha kaliteli ürünleri daha ucuza mal edebiliyoruz. Son bir ay içinde etrafta dönen dedikodular Avrupalı üreticilerin de çok ciddi miktarda insan gücü kaybından yakınıyor. Batıda artan enflasyon oranları doğrultusunda perakende fiyatları yükselişte bu sebeple karlı satış ortamı sağlanmış durumda.

Türk üreticiler için büyük bir fırsat eğer üretimle ilgili personel sıkıntımızı çözebilirsek. Ege İhracatçı Birlikleri Başkanları olarak yurt içinde sanayi ve tarıma dayalı istihdamı arttırmak için bir PR çalışması yapmaya karar verdik .
Amacımız son 2-3 senede hizmet sektörlerine kayan insan gücünü tekrardan geri kazanmak.

Bu doğrultuda gençleri de dinleyerek işletmelerimizi geliştirmek istiyoruz. Genç nüfusun sanayiden tarımdan beklentilerini dinlememiz gerekiyor. Eski tip usulleri bekli bırakıp bizim sanayiciler olarak yeni jenerasyona uymamız orta yolu bulmamız lazım.
Kadın iş gücünü arttırmak için sanayi bölgelerimize kreşler okullar inşa etmemiz ve belki de saatlerimizi de onlara göre ayarlamamız lazım.
Teknolojik gelişimlere ayak uydurup gereksiz enerji kaybının önüne geçmemiz lazım. Gerekirse doğru kişilerden danışmanlık alıp üretimlerimizi optimize etmemiz lazım.
Kaliteli üretimi hedeflersek, yüksek karlılık daha etkin maaşları bu da daha fazla insan gücü çekmeyi sağlar. Çin de yaşanan bu değişim gelir seviyesini yükseltmiş ve alım gücü artan bir iç piyasa sayesinde refah düzeyi de artmıştır. Türk sanayicisinin tek ihtiyacı karlı üretimdir. Ve şu anki ortam bu karlı üretime müsait.

Önemli olan yurt dışı fuarlarını takip etmek, kaliteden ödün vermemek ve gerekiyorsa doğru danışmanlıkları alıp doğru ürünleri üretmek.

Erkan ZANDAR