Srebrenitsa’nın Mavi Kelebekleri

Sizinle Bosna Hersek’e her gelişimde uzun uzun anlattığım inanılmaz bir konuyu paylaşmak istiyorum:

Savaşın hemen sonrasında Bosna Hersek’te Srebrenitsa yakınlarında bir biyolog normal doğa araştırmalarını yürütürken, belirli bölgelerde aslında oralarda hiç yaşamayan mavi kelebek kolonileri ile karşılaştı. İnanılmazdı, olanaksızdı!

Çünkü o mavi kelebekler Sadece ‘Artemis Çiçeği’ ile beslenebiliyorlar ve yalnızca o çiçeğin olduğu yerlerde yaşayabiliyorlardı.

Oysa Artemis Çiçeği, diğer adı ile ‘Ölüm Çiçeği’ veya ‘Mezarlık Çiçeği’, altında barındırdığı emanetlerden toprağa geçen farklı kalsiyum ve mineral yoğunluğundan ötürü genelde sadece mezarlıklarda yetişirdi.

Bunun üzerine, aniden ortaya çıkan mavi kelebeklerin beslendiği bu Artemis çiçeği tarlalarında yapılan inceleme ve kazılarda, ne yazık ki hepsinin, evet hepsinin altında toplu mezarlar bulundu!

Yeni kelebek kolonileri ve yeni çiçek tarlaları saptandıkça hepsine kazma vuruldu ve hepsinin altından toplu mezarlar çıktı!

Böyle bir soykırımın olmadığını öne süren Sırbistan için bu çok büyük bir darbe idi.

Kaderin, doğanın ve/veya ilahi adaletin ne garip bir cilvesi, değil mi?

Şimdi Bosna Hersek’te, her yerde olmasa da bazı noktalarda mavi kelebeklerin satıldığını, Artemis Çiçeği’nin kimi zaman broş, kimi zaman ise yaşlı bir teyzenin kendi elinde ördüğü, yine yakaya takılan bir dantel olarak karşımıza çıkabildiğini size söyleyeyim.

İşte Bosna Hersek’ten, benden size bir hüzünlü hikaye daha.

Özge Ersu