Öğrenmenin Sınırlarını Zorlamak

Merhaba sevgili Opinyu okurları. Ara tatili bugün bitiriyoruz. Yarın çocuklarımız öğretmenleriyle buluşacaklar ve öğrenme yolculuklarına kaldıkları yerden devam edecekler. Bu arada bizler de boş durmuyor bir taraftan enerji topluyor, diğer taraftan öğrenme sürecini öğrenciler için verimli ve katlanılabilir kılmak için çalışmalar yapıyoruz. Katlanılabilir kelimesini özellikle kullanıyorum çünkü mevcut durum gösteriyor ki öğrenciler ve öğretmenler için eğitim artık yepyeni bir boyuta taşınmış durumda.

On iki-on üç yaşımdan beri eğitimin, eğitim kurumlarının içinde büyümüş ve yirmi yılı aşkın süredir aktif bir şekilde öğretmen ve öğrencilerle çalışan biri olarak şunu rahatlıkla söyleyebilirim pandemi döneminde işimiz rengi tamamen değişti, şu an ise düşünce olarak artık başka bir boyuta geçti diyebilirim.

Peki düşüncede bu değişim yaşanırken uygulama da aynı hıza yetişmek mümkün mü? Elbette değil! Ancak birkaç ufak adım uyumlanmayı çok daha rahat hale getirebilir. İşte bir tanesi; Yaratıcılık ve Eğitim

Yaratıcılığı, yeni ve orijinal fikirler üretme yeteneği olarak tanımlarsak, eğitimde öğrencilerin ve öğretmenlerin farklı perspektiflerden düşünmeleri, geleneksel düşünce kalıplarını aşmaları ve yenilikçi çözümler üretmeleri ki bunu farkında olarak ya da olmayarak her gün yapıyorlar tanıma oturuyor diye düşünüyorum.

Yani, nasıl yaratıcı olacağız? sorusunun cevabı aslında merak, açık fikirlilik, hata yapmaktan korkmama ve düşünceleri özgürce ifade etme ile verilebilir. Öğretmenler ve öğrenciler, farklı disiplinler arasında bağlantılar kurarak ve problemlere yeni çözümler arayarak bu beceriyi güçlendirebilirler.

Yaratıcı bir öğretmen yolculuğu, öncelikle mevcut eğitim yöntemlerine eleştirel bir bakış açısıyla yaklaşmakla başlayabilir. Geçtiğimiz günlerde katıldığım bir sempozyumda çok kıymetli Belma Tuğrul’un kapanış cümlesi aklıma yer etti “Ben yenilikçi öğretmenim!” Yaratıcı öğretmenler, sınıf içi aktivitelerde yenilikçi yaklaşımlar kullanır, öğrencilerin ilgi alanlarına ve öğrenme stillerine göre dersleri uyarlar ve öğrencilere sorgulamaya, keşfetmeye ve bağımsız düşünmeye teşvik eden bir ortam sunarlarsa yüksek fayda sağlamazlar mı?

Derslerde biraz daha farklı öğrenme stillerini kucaklayarak, teknolojiyi biraz daha entegre ederek dersi etkileşimli ve ilgi çekici hale getirerek, öğrencilerin gerçek hayatta yaşanan problemleri çözmelerini sağlayarak, pratik ve yaratıcı düşünme becerilerini geliştiren okul ve sınıf ortamı öğrencilerin akademik başarılarını ve hayatta karşılaşacakları zorluklarla başa çıkma becerilerini artırmaz mı?

Birçok eğitimcinin “biz zaten bunları yapıyoruz” dediklerini duyar gibiyim. Biliyorum! Sadece farkındalığımızı artırarak gerçekten ne yaptığımızı anlamak ve öğrencilerimize aktarmakla zaten bu yazının ana fikrini hayat geçiriyoruz. Değerli arkadaşlar eğitimde yaratıcılık artık bir lüks değil, zorunluluktur. Görünen o ki yaratıcı öğretmenler, öğrencilerin gelecekteki başarıları için hayati önem taşıyan becerileri geliştirmelerine yardımcı olabilecekler. Öğretmenler olarak, yaratıcı potansiyeli en üst noktaya taşıyan bir öğrenme ortamı yaratmalıyız, eğitimdeki asıl amacımız olmalı.

Tüm öğrencilere ve öğretmenlere heyecanla yarattıkları, dolu dolu geçirecekleri bir dönem diliyorum.

Tolga Özdemir